پس از ورود اروپاییان به قاره آمریکا ، تنباکو به عنوان اقلام تجاری رواج فزاینده ای پیدا کرد. هرناندز د بونکالو ، روزنامه نگار اسپانیایی هند ، اولین اروپایی بود. که در سال 1559 به دستور پادشاه فیلیپ دوم اسپانیا ، دانه های تنباکو را به جهان قدیم آورد. این دانه ها در حومه تولدو ، به طور خاص در منطقه ای معروف. به “Los Cigarrales” که به دلیل آفت های پیوسته سیکاس (سیگارا به زبان اسپانیایی) نامگذاری شده است ، کاشته شد. قبل از توسعه سویه‌های. سبک‌تر. ویرجینیا و بورلی سفید تنباکو، دود آن خیلی تند بود که قابل استنشاق نبود. مقادیر کمی در یک زمان با استفاده از لوله‌هایی مانند میدواخ یا کیسرو. یا لوله‌های آبی تازه اختراع‌شده مانند بونگ یا قلیان دود میشود تنباکو آنقدر محبوب شد که مستعمره انگلیسی جیمز تاون از آن به عنوان ارز استفاده کرد و. شروع به صادرات آن به عنوان یک محصول نقدی کرد. تنباکو اغلب به عنوان صادراتی شناخته می شود که ویرجینیا را از خرابی نجات داد.

مزایای ادعایی تنباکو نیز به موفقیت آن کمک کرد. توماس هریوت ، ستاره شناس ، که سر ریچارد گرنویل را در سفر 1585 خود به جزیره Roanoke همراهی می کرد ، تصور کرد که این گیاه “تمام منافذ و مجاری بدن را باز می کند” به طوری که بدن بومیان “به طور قابل توجهی در سلامت حفظ می شود ، و نمی داند. بسیاری از بیماری های خطرناک ، که ما در انگلستان اغلب اوقات دچار آن می شویم

تولید تنباکو برای سیگار کشیدن ، جویدن و تنباکو تا سال 1700 به یک صنعت اصلی در اروپا و مستعمرات آن تبدیل شد.

تنباکو از قرن هجدهم یک محصول عمده نقدی در کوبا و سایر مناطق کارائیب بوده است. سیگارهای کوبا شهرت جهانی دارند

در اواخر قرن 19 ، سیگار رواج یافت. جیمز بونزاک ماشینی را اختراع کرد که تولید سیگار را خودکار می کند. این افزایش تولید اجازه می دهد تا رشد شگفت انگیزی در صنعت دخانیات تا زمان افشای بهداشت در اواخر قرن 20 انجام شود